“Vol verwachting klopt ons hart.…” Nee, deze keer niet vanwege de komst van de Goedheiligman, alias Sint Nikolaas, maar door de lang verbeide ontvangst van 21 kinderen uit Wit-Rusland. Deze kinderen die nog steeds de nadelige gevolgen ondervinden van de ramp met de kerncentrale bij Tsjernobyl (Oekraïne), komen zo’n zeven weken genieten van de gastvrijheid in Noord- en Zuidhorn. Het eerste lustrum! Het is de vijfde keer dat de Stichting Tsjernobyl Kinderen Noordhorn (een samenwerkingsverband van de Ned.Hervormde Gemeente Noordhorn met de gereformeerde Kerk vrijgemaakt Zuidhorn) de ontvangst mogelijk maakt, onder supervisie van het Landelijk Platform Hulp aan Tsjernobylkinderen (www.lpht.nl) In de uitvoering van het project is het draagvlak overigens verbreed, ook andere kerken steunen het oorspronkelijk Noordhorner initiatief van harte. De kinderen reizen met een OAD-bus die eerst een andere groep terugbracht naar Oost-Europa. (Deze groep verbleef in Holten). De kinderen uit het Wit-Russische Recyca (ook geschreven als Rechytsa) verblijven deze twee maanden bij gastouders, die gelukkig ruim voldoende beschikbaar blijken. De helft van de gastouders ‘debuteert’, de andere hebben vaker een kind uit de voormalige USSR onder hun hoede gehad. (Het project startte in 1998).
Tijdens deze bijzondere weken geeft de Stichting Tsjernobyl Kinderen wekelijks een informatieorgaan uit (digitaal), het ‘Tsjernootje‘, een prettig communicatiemiddel. Diverse commissies vertellen waarmee ze bezig zijn: besturen, ontvangst, kleding, activiteiten, onderwijs, Bijbellessen, recepten… Er is ongeveer 23.000 euro nodig om financieel uit de kosten te komen en het stichtingsbestuur vertrouwt erop dat het ook deze keer weer lukt het benodigde bedrag bij elkaar te krijgen. (Wilt u nog iets bijdragen?Bankrekening 3486 56068 t.n.v. St.Tsjernobyl Kinderen Noordhorn).
Zaterdagmorgen 14 november, het is nog vroeg, nog geen 9 uur, als de parkeerplaatsen aan de Oosterweg, bij de NH-kerk, bezet raken
De kwartiermakers, vroege vogels, zijn al binnen in De Wegwijzer, de koffie is (bijna) klaar, gastouders en andere betrokkenen druppelen binnen.
In afwachting van de komst van de 21 kinderen uit Wit-Rusland vermaken Noordhorner leeftijdgenoten zich met tikspelletjes op de nog rustige Oosterweg.
Tegen kwart over negen spoedt ieder zich naar de Oosterweg om de aankomst van de OAD-bus niet te missen.
Dan ook wordt het ontvangstspandoek (Er staat toch niet Tot Ziens op, oppert een vasthouder) ontvouwen. Dat kost enige moeite, de aanwakkerende wind deelt plaagstootjes uit.
Gelukt! Maar wat staat er op?? Eh, eh…. Een goed welkom, zeg maar: Hartelijk welkom!
Ja, ja, daar komt ie!!! Personenauto’s rijden even terug, de Kastanjestraat in, ruim baan voor de Tsjernobylkaravaan!
De bus, de talrijke ontvangers, het spandoek, inderdaad: van harte welkom!
Annemiek Top, meereizend commissielid, komt met een prachtige pop de bus uit!
De kinderen uit Rechytsa, om hen gaat het, daar zijn ze, allemaal, 21 in getal! Met leerkracht Ludmilla en tolk Luda.
Vermoeid? Ja, maar daar is nu even niet veel van te merken. Al of niet begeleid passeren alle kinderen de erehaag en incasseren het applaus van het Noordhorner thuisfront.
Meer dan 1650 kilometer afgelegd, voor het eerst in een ver westers land, maar welgemoed stapt ze de warmte tegemoet!
Leerkracht Ludmilla of tolk Luda? De laatste die de bus verlaat, ook voor haar een debuut. En natuurlijk wensen we alle kinderen en begeleiders onvergetelijke, gezondmakende weken in Noord- en Zuidhorn!
©foto’s: jan blaauw, 14 11 2009